dijous, 16 de juliol del 2015

De Josepho Morello

Josephus Morellus, egregius et omnium fere callidissimus tympanista saeculi XXº, patria Americanus, quamquam vix videre poterat, et singularem in ingenio et peritum in arte se praebuit. Ille tamen puer non in studio tympani, sed violinae exercebat. Cum autem violina peritissimum quendam, nomine Jascha Heifetz, natione Lituanum, cognoverat, hanc in cogitationem incidit, ne umquam ipse prope caecus tali peritia nervos in violina pulsurus sit. Quae cum ita sint, instrumentum mutavit: videlicet violinam desiit, tympanon coepit.



Josephus enim in hac erat sententia, ut ad artem violinae callendam bene videre oporteret, nam pleraque opera huius instrumenti numeris et notis scripta manent necnon necesse est non tantum pulchre nervos pulsare, sed etiam sine difficultate scripta legere.

Sunt quidem multi alii musici qui invalidi arte sua callent. Verbigratia apud Graecos priscos Homerus poeta caecus quoque esse dicitur; etiam apud Americanos ille Stephanus Wonder non tantum clavile, sed etiam multa alia instrumenta canentibus praeest unus. Similiter quidem non sensu videndi, sed audiendi in exitium vitae ille Ludovicus van Beethoven carebat.

Gaudete tandem artem Josephi Morelli, qui infra una cum "The Dave Brubeck Quartet" notissimum carmen, nomine "Take five", canit.


dimecres, 18 de febrer del 2015

De nuptiis Graecis apud Emporitanos


Olim nugas de pueris qui Emporias incolebant tribus scribere solebam. Quarum unam heri uxor inter scripturas domi invenit. Alius puer est Alexander, Emporitanus Graecus, alius Titus, Emporitanus Romanus. Ecce sermo:

Erat in foro Emporitano puer quidam, nomine Alexander, qui lentus et fessus vagabatur. Cum eum vidisset alius puer, nomine Titus, eum clamans
"Heus, Alexander!" inquit "Quadecausa sic fessus vagaris? Cur tam tardus huc in forum venis?"
Alexander respondens dixit:
"Magnas nuptias sororis meae celebravimus et ob tantam celebrationem fessissimus hodie tarde e lecto surrexi."
Tum Titus interrogavit:
"Iamne nupta est soror tua? Quot annos nata est?"
"Soror Apollonia" inquit Alexander "nuper puella quindecim annorum erat, nunc autem est mulier quindecim annorum."
Interrogavit Titus: "Et quomodo nuptias egistis? Graecone ritu?"
"Μάλιστά γε!" inquit Alexander "Scisne quomodo Graeci nuptias celebremus? Equidem tibi hoc explicabo. Hic mensis Ianuarius Γαμηλιών ab Atheniensibus appellatur, quia nuptias agere hoc mense solent. Nos quoque Emporitani hoc mense nubere malemus, quoniam paucum laboris in agro habemus. Tres per dies nuptias sororis Apolloniae domi celebravimus. Primum enim Apollonia ludibria omnia, cum quibus ludere solebat, et nonnullos capillos suos ad Iunonis aram attulit; deinde in flumine sancto lavata est purificationis causa. Secundo die domi magna convivia praebuit pater, in quibus omnes multum cibi edimus et tantum merum potavimus ut hodie adhuc caput mihi doleat. Post convivia Apolloniae velum allatum est et ei molta dona, quae Graece ἕδνα appellamus, a marito tradita sunt. Paulo ante solis occasu curru opulente Apollonia per urbem cum marito tracta est, dum eam et mater et ancillae et servi et aliae mulieres secuti sunt canentes, saltantes et dulcia eiacentes. Omnes enim (mirabile visu!) magnifice frondibus coronisque ornati sunt. Cum ad domi mariti portas venissent, de curru maritus Apolloniaque descenderunt et axem currus exusserunt."
"Quid?" exclamavit Titus "Quamobrem axem currus nuptialis exuritis? Deliratisne fortasse Graeci?"
"Minime," respondit Alexander "non deliramus Graeci; exurimus axem currus ne puella nuper nupta ob vitam novam pavida domum patris redeat, nam nunc est femina novi viri, haud patris. Curru exusto omnes praesentes ficas nucesque iis conicimus carmina canentes. Noctu tamen ob celebrationem sine dubio fessi in thalamum ingressi sunt maritus et femina. Postremo tertio die cum carminibus donisque excitati sunt ambo et novum convivium egimus, nunc autem sine mulieribus. Post hos tres dies tandem soror Apollonia iam non est νύμφη, sed γυνή."

diumenge, 1 de febrer del 2015

Quid Chaos sit


Sermone hodierno Chaos absentiam ordinis dici solet, apud antiquos autem dissimilia significans hoc verbum invenitur. Quamquam Hispanice verbi gratia cubicula sine ordine a matribus iratis chaos appellantur, sive factiones politicae ad res revertendas ab hominibus rei publicae praestantibus similiter nuncupantur, apud Graecos Romanosque passim Chaos est hiatus quidam, qui omnium origo habetur.

Sic apud Hesiodum v.116:
Ἤτοι μὲν πρότιστα Χάος γένετ’· αὐτὰρ ἔπειτα
Γαῖ’ εὐρύστερνος πάντων ἕδος ἀσφαλές αἰεὶ
ἀθανάτων οἳ ἔχουσι κάρη νιφόεντος Ὀλύμπου,
Τάρταρά τ’ ἠερόεντα μυχῷ χθονὸς εὐρυοδείης

"Igitur primum quidem Chaos fuit, ac deinde
Tellus lato-pectore, omnium sedes tuta semper
immortalium, qui tenent iuga nivosi Olympi
Tartaraque tenebricosa in-recessu terrae spatiosae"

et v. 123:
Ἐκ Χάεος δ’ Ἔρεβός τε μέλαινά τε Νὺξ ἐγένοντο·
Νυκτὸς δ’ αὖτ’ Αἰθήρ τε καὶ Ἡμέρη ἐξεγένοντο,
οὓς τέκε κυσαμένη Ἐρέβει φιλότητι μιγεῖσα.

"Ex Chao vero Erebusque nigraque Nox editi sunt.
Ex Nocte porro Aetherque et Dies prognati sunt,
quos peperit, ubi conceperat, Erebo concubitu mista."

Similiter apud Ovidii Nasonis Metamorphoses v.5:

Ante mare et terras et quod tegit omnia caelum
unus erat toto naturae vultus in orbe,
quem dixere Chaos; rudis indigestaque moles
nec quidquam nisi pondus iners congestaque eodem
non bene iunctarum discordia semina rerum.

Quid tamen est Chaos? Num, cum nullum ordinem videmus, oportet chaos dici?